Nieuw zeeland, Noorder eiland

24 januari 2015 - Wellington (camping), Nieuw-Zeeland

 

We zijn nu ruim 2 weken onderweg met onze kampeerbus. Het is niet bepaald liefde op het eerste gezicht wat betreft de verhouding tussen de kampeerbus en Frederik. Ze zeggen wel eens dat mannen zich identificeren met hun auto en met deze brakke bus wil Fre zich in ieder geval niet identificeren. Hij vind dat hij voor lul rijdt in onze camper. Ik koester onze bus echter wel, ok hij is wat brak maar er zit een koelkast in en bovendien heeft hij stromend water, warm en koud! Zo kan een mens maar wat gelukkig zijn. Luka slaapt ook in de bus, er zit een uitschuifbaar hangmatje in zodat ze boven ons haar eigen bedje heeft. Lola en Wolf slapen samen in een tentje.

Het helpt natuurlijk ook niet dat de bus niet door de WOF, een soort Apk-keuring heen is gekomen. Daarom moeten we morgenvroeg weer in Rotuora zijn omdat we daar een afspraak hebben gemaakt bij de garage. Omdat we al een paar dagen in Rotuora gestaan hebben zijn we dit weekend doorgereden naar Waitomo om de gloeiworm-grotten te bekijken.

Je hebt hier een soort mugje die in zijn larvale stadium een web maakt dat als een draadje naar beneden hangt. De larve zit in dat web en produceert licht ( bioluminescentie) om vliegjes aan te trekken. Je hebt hier grotten waar wel duizenden van die larfjes zitten zodat het lijkt of je naar de sterrenhemel kijkt als je omhoog kijkt in die grot. De gloeiwormen komen alleen voor op NZ dus dat wilden we wel bekijken. Het was erg spectaculair, ik weet nu ook waar de Efteling zijn inspiratie vandaan heeft gehaald. Het was alleen wel super commercieel. Ze weten echt van rekenen hier in NZ, om de grotten te bekijken waren wij 130 dollar kwijt en dat is ruim 80 euro en dan sta je na 45 minuten weer buiten.

De volgende dag hebben we een waterval, een natuurlijke brug; een rots waar een heel gedeelte van is weg geërodeerd zodat er een overkapping is overgebleven. En een grot bekeken. Allemaal minstens zo mooi en gratis.

Daarna zijn we doorgereden naar Marokopa, een klein plaatsje aan de kust. Het heeft een zwart strand en een uitmonding van de rivier die op het strand de zee in stroomt. Deze uitmonding heeft een behoorlijke stroming waar de kinderen heel leuk in spelen en zwemmen. Samen met Fre laten ze zich meedrijven op de stroming, erg komisch.

We overnachten op een hele mooie plek pal aan een meer, Lake Whakamaru met uitzicht op grote rotsen wat we per toeval hebben gevonden. De camping is bovendien gratis dus dat is een goedkoop dagje. De volgende ochtend is het gehele meer in mist bedekt, zelfs de rotsen aan de overkant worden geheel aan het zicht onttrokken. Het is nog vroeg 7.00 uur, zo vroeg staan we nooit op maar we moeten nu naar de garage. De zon doet al aardig haar best en binnen een half uur zie je de mist gewoon verdwijnen en verschijnen de rotsen en het meer op spectaculaire wijze. Al voor 9 uur zijn we aanwezig bij de garage in Rotuora . Ze hebben de hele dag werk aan de camper dus we moeten ons weer een dagje vermaken in Rotuora, voor het weekend hebben ze hem ook al een hele dag onderhanden genomen dus toen zaten we ook een dag zonder bus en hebben we het museum bezocht.

Ze hebben gelukkig ook een hele leuke speeltuin aan het meer waar ik de kinderen nog onderwijs geef. De dag vliegt voorbij en aan het eind van de dag is de bus gefikst en gekeurd en rijden we richting Taupo. Daar komen we op een hele leuke camping terecht met allemaal dieren en een wandelroute door thermaal gebied. Dat is een 30 minuten durende wandeling langs allemaal geisers en borrelende modderpoelen. We krijgen een thermometer mee zodat we de temperatuur van de grond kunnen meten. Lola heeft 87 °C gemeten als maximum. Het is een bizarre omgeving met al die dampende geisers en gifgroene mossen die als enige kunnen groeien in een omgeving met zulke hoge temperaturen.

Het rondtrekken met de bus is erg leuk maar af en toe ook erg vermoeiend. 4 maanden de kinderen dag en nacht om je heen en het bivakkeren op een paar vierkante meter beginnen zo hun tol te eisen. De kinderen kunnen soms ook behoorlijk irritant zijn met name als ze veel ruzie maken en dat komt natuurlijk elke dag weer terug. En dan kan je ook goed merken dat de kinderen zo’n goede afspiegeling zijn van je eigen gemoedrust. Fre had wat stress over de bus en dat heeft dan weer zijn uitwerking op mij. Maar dan ontmoet je weer een stel leuke mensen of wordt je ’s ochtends wakker ten midden van schitterende natuur of rijden we door het heuvelachtige landschap luid zingend met zijn vijven en dan overvalt me een gevoel van vrijheid en kan ik mijn geluk niet op!

Op de camping ontmoeten we 3 Canadezen die voor een jaar aan het reizen en werken zijn in NZ zoals zoveel jongeren. Ze zijn erg gezellig en ze zorgen ervoor dat de toch al zeer gemoedelijke camping met zijn loslopende kippen en kuikens nog leuker wordt.

We gaan ook naar een natuurlijke spa. Er is een uitmonding van een stroompje met zeer warm water, deze wordt door een geiser verwarmt. Op de plek waar deze stroom uitmondt in een zeer koude en hard stromende rivier is een soort poeltje. Daar kan je heerlijk in zitten en je kan dus zelf de temperatuur reguleren door meer of minder naar het warme water toe te gaan. Als je het na een tijdje te heet krijgt zwem je gewoon naar de rivier toe die heerlijk koel is. We bivakkeren daar de hele middag, het is er erg gezellig en de kinderen vinden het er ook heerlijk.

We zijn aan het afzakken op het noorder eiland om de oversteek te maken naar het zuider eiland. Onderweg staan we nog op een hele mooie camping weer aan een stroompje waar je heel leuk in kan zwemmen en met hele steile kleiachtige rotsformaties. Vandaag zijn we in Wellington aan gekomen om de tickets te boeken voor de ferry en hebben de hele middag rond gebracht in het Te Papa museum, super leuk met veel interactieve dingen, natuur en cultuur. Toch ook weer leuk om even in een stad te bivakkeren. De leukste attractie van de stad vonden wij de duikplank in de haven waarop waaghalzen zeker 10 meter de diepte in sprongen aangemoedigd door het omringende publiek.  

Volgende keer volgen verhalen van het zuider eiland dat nog mooier moet zijn dan het noorder eiland. Het weer is nog steeds fantastisch hier, we hebben nog amper regen gehad. Hoop dat dat zo blijft……. Heb begrepen dat jullie er minder warmpjes bij zitten, mooie sneeuwplaatjes gezien van Holland. Veel sneeuwpret wij genieten nog even van een hele felle zon!

 

 

Foto’s

5 Reacties

  1. Tibor:
    24 januari 2015
    Lieve Wolf,

    Wat een leuk verhaal. Ik vond vooral het stukje over de glimwormen erg leuk. En ook over de duik plank van 10 meter. Daar zou ik wel vanaf willen duiken maar ik weet niet zeker of ik het durf. Hier in Amersfoort lag trouwens sneeuw vanmorgen toen we wakker werden, maar ik zou het ook wel fijn vinden om in de zon te zitten net als jij.

    Groetjes van Tibor
  2. P.D. Woltema:
    24 januari 2015
    Chantal schrijft:
    "Ze zeggen wel eens dat mannen zich identificeren met hun auto en met deze brakke bus wil Fre zich in ieder geval niet identificeren. Hij vind dat hij voor lul rijdt in onze camper."
    Ja, dat gevoel ken ik haha. Laat ze maar lullen Fre! Jullie zien de wereld! De groeten goede reis. Houd ons op de hoogte.
    Groeten,
    Pieter.
  3. Karen Willem & Diederik:
    24 januari 2015
    We genieten van jullie verhalen! Wat een bijzonder avontuur!
  4. Maren:
    25 januari 2015
    Het verhaal van de gloeiwormen in Waitomo komt mij erg bekend voor ;-) Veel plezier nog op avontuur!
  5. Caroline Pool:
    17 februari 2015
    Hi there, Gisteren moest ik Strongholt kopen voor onze kat Maupie en ik moest ineens aan jullie denken! Ik belandde op jullie reisblog, wat leuk zeg! Ik moet wel heel veel verhalen inhalen. Ik zie t helemaal voor me jullie met z'n allen on Tour!
    Hartelijke groeten van familie Pool uit Amersfoort